Eski Türklerde tin ne demek?

Eski Türkçe altun sözcüğünden evrilmiştir. Altın kelimesi tarihte bilinen ilk kez altun “aynı anlamda” Orhun Yazıtları (735) : altun kümüş kergeksiz kelürdi [eksiksiz altın ve gümüş getirdi] eserinde yer almıştır.

Eski Türkçede hayvanlar çok ilginç isimlerle adlandırılmış. Evlerde ya da sokaklarda beslenen kedilere Eski Türkçede ‘çetük’ denilirken ateş böceği ‘küsküni’, fil ‘yagan’, kelebek ise ‘baybayuk’ olarak isimlendirilmiş.

Boğa : Eski Türkçe buka “sığırın erkeği, iğdiş edilmemiş damızlık erkek sığır” sözcüğünden evrilmiştir.

Eski Türkçe tın sözcüğünden evrilmiştir.

Tin – Türk ve Altay halk inancında Ruh. Tın (Dın, Din, Çın, Çin) olarak da söylenir. İnsan varlığının somutdışı ve nesnesel olmayan kısmı. Soyut varlık.