1. (Bir şeyi bir kimse veya yer için) Ayırma. 2. (Maaş için) Bağlama, bağlanma. ѻ Tahsis etmek: 1. (Bir şeyi bir kimse veya yer için) Ayırmak, (o şeyi o kimse veya yere) mahsus kılmak: Nutku tahsîs edip insâna / Kıldı fâik onu her hayvâna (Sünbülzâde Vehbî).