Öz Türkçe bir sözcük buyruk , buyurmak fiiliyle aynı kökten türemiştir. 12. yüzyılda literatüre giren bu kelimenin sözlük anlamı emirdir. İstediklerini zorla yaptırmaya çalışan ve emrivaki konuşan kişiler buyrukçu olarak nitelendirilir.
Öz Türkçe bir sözcük buyruk , buyurmak fiiliyle aynı kökten türemiştir. 12. yüzyılda literatüre giren bu kelimenin sözlük anlamı emirdir. İstediklerini zorla yaptırmaya çalışan ve emrivaki konuşan kişiler buyrukçu olarak nitelendirilir.