Esef , acınma, yerinme, yapılan bir iş, kaybolan ya da elden çıkan bir şey için duyulan üzüntü. Esef etmek : Üzülmek, acınmak. Esefle: Acınarak, üzülerek. Esefle kınamak.
Esef , acınma, yerinme, yapılan bir iş, kaybolan ya da elden çıkan bir şey için duyulan üzüntü. Esef etmek : Üzülmek, acınmak. Esefle: Acınarak, üzülerek. Esefle kınamak.