sıf. (< gül-eç) Devamlı gülümseyen, her zaman gülen, güler yüzlü, beşuş: Yiğidin iyisini nerden bileyim / Yüzü güleç kendi yaman olmalı (Karacaoğlan).
sıf. (< gül-eç) Devamlı gülümseyen, her zaman gülen, güler yüzlü, beşuş: Yiğidin iyisini nerden bileyim / Yüzü güleç kendi yaman olmalı (Karacaoğlan).